Het is alweer december, de maand van terugblikken en goede voornemens voor het nieuwe jaar. En in mijn geval zijn goede voornemens altijd goede pogingen. Niet te veel druk, maar het gewoon gaan proberen. Maar voor ik aan het nieuwe jaar begin, wil ik samen met jullie terugblikken op het afgelopen jaar. Want om eerlijk te zijn, 2024 was voor mij heel bijzonder.
Mijn eerste hoogtepunt van afgelopen jaar was mijn vijfendertigste verjaardag. Het klinkt misschien als een gewone mijlpaal, maar voor mij was het allesbehalve gewoon. Met een slechte diagnose en een sombere prognose had ik dit niet durven dromen. En toch sta ik hier, 35 jaar oud, met een hart vol dankbaarheid. Ik ben er nog, en mijn laatste scan was goed. Dat voelt als een belangrijke mijlpaal, iets om stil bij te staan en te waarderen. Een toost waard? Dubbel en dwars.
Want die zijn toch wel het allerleukst!
Naast mijn eigen verjaardag mochten we ook Daans verjaardag vieren. Zes jaar alweer. En wat wordt hij groot. Ik herinner me nog goed het moment dat ik destijds de arts vroeg vanaf welke leeftijd een kind zich gebeurtenissen zou kunnen herinneren, of mensen. Ze zeiden vanaf een jaar of zes. Dat antwoord was toen best schrikken, want diezelfde arts schetste een prognose waarmee ik zijn zesde jaar niet zou meemaken. Maar het is gelukt. We hebben het gevierd, en ik hoop op nog heel veel verjaardagen van Daan. Want die zijn toch wel het allerleukst!
En dan was er ook nog mijn zoektocht naar balans dit jaar. Chi Neng Qigong, ik had niet gedacht dat ik door het herhalen van een routine van bewegingen rust zou krijgen in mijn hoofd. En er was ook zeker een punt waarop ik aanpassingen moest maken in de frequentie waarop ik het deed, want iedere dag was niet mijn ding. Maar een paar keer in de week de oefeningen doen, is voor mij een fijne vorm.
Ook ben ik dankbaar dat ik dit jaar de ruimte heb gehad om goed voor mezelf te zorgen. Dat ik naar de homeopaat kon gaan en mijn vaste momenten bij de acupunctuur kon blijven plannen. Ik heb begeleiding kunnen krijgen van een voedingscoach om beter inzicht te krijgen wat goed is voor mijn lijf en dat ik behandelingen kon ondergaan bij de osteopaat om mijn rugklachten te verlichten. Al deze dingen hebben me geholpen om me sterker te voelen, fysiek én mentaal.
We tolereren elkaar. En dat is goed genoeg.
Maar nog iets anders dat ik van mezelf moest doen afgelopen jaar en ook zeker noemenswaardig, sporten. Mensen die mij goed kennen, weten één ding zeker: Jany háát sporten. Echt, sport en ik zijn geen vrienden. Als sporten een persoon was, zou ik diegene vermijden op feestjes. Maar goed, ik had mezelf het doel gesteld, 2024 zou het jaar worden waarin ik iedere week minimaal twee keer per week zou sporten… Je gaat het niet geloven, het is gelukt, ik ben gegaan. Niet omdat ik het leuk ben gaan vinden of opeens mijn sporttalent heb ontdekt, wat denk ik ook niet meer gaat gebeuren, maar omdat het moest van mezelf en ik thuis mensen had verplicht me aan te spreken op momenten dat ik ‘sportvluchtgedrag’ begon te vertonen. En ik lieg niet wanneer ik zeg dat elke keer wanneer ik moet gaan sporten de vragen: waarom doe ik dit? Zal ik morgen gaan? Moet ik op zoek naar een andere sport? nog steeds opkomen. Maar elke keer wanneer ik gesport heb, en ik durf het bijna niet toe te geven, voelt het best goed, soms ben ik zelfs een klein beetje trots. Maar ik heb er inmiddels vrede mee dat sport en ik geen vrienden zullen worden. We tolereren elkaar. En dat is goed genoeg.
Maar genoeg over sport, wat een jaar nou echt mooi maakt, zijn de mensen om mij heen. De kleine momenten, de lieve woorden, en het simpele gebaar van iemand die aan je denkt. Of het nu een reactie is na een goede scan, een berichtje na een blog, of zomaar een onverwacht telefoontje, die momenten betekenen alles. Het zijn juist die dingen die je eraan herinneren hoe waardevol verbondenheid is. Daar ben ik enorm dankbaar voor, dus dank aan iedereen die me hierin heeft gesteund, op welke manier dan ook.
Voor iedereen een hele fijne jaarwisseling en op naar een mooi en gezond 2025!
Liefs Jany
Wil je me helpen bij mijn zoektocht naar het onzichtbare pilletje? Dat kan! :-) Klik [hier] voor meer info.
Na al deze tekst over mij, vind ik het super leuk om ook even iets van jou te horen. Laat een reactie achter, ik lees ze allemaal met veel plezier!
“Ik ben er nog “ schrijf je. Zo is dat, en hoe. De weg die je gaat is een groot avontuur en bedankt dat ik daarvan mag meeleven op mijn zeer bescheiden manier dan. Maar mens, wat geniet ik mee van je dankbare houding en levenslust. Dat dwingt respect af en inspireerd. Dankjewel daarvoor.
Het was me een jaartje wel, Jany. Maar voor het aankomende jaar hebben jullie plannen die heel uitdagend zijn. Ga ook daar heel erg van genieten samen met Erik, Eline en Daan. Een gelukkig en heerlijk Nieuwjaar toegewenst.
Jane, een fijne jaarwisseling en de allerbeste wensen voor jou en je dierbaren. Liefs, Marloes (Mallorca)
Geweldig Jane! Topvrouw! Op naar een mooi en liefdevol 2025 met nog veel meer hoogtepunten.